Город моей мечты

Город моей мечты он как утопия. Где технология пошла в верх там высокие стеклянные здания где люди уже довным довно покарали космос но такой город будет спустя 100 лет и я люблю когда в городе большие здание по мне это круто и удобно там может жить много людей.В этом городе есть две пути один в воздухе для машин другой для людей снизу вертолёты и самолёты будут не нужны потому что будут летающие машины в воздухе будут свои проковки и правила но думаю обычные машины тоже останутся но летающие будут дороже и быстрее. Полиция станет намного лучше что весь криминал просто исчезнут.Но такое будет через 100 лет но жалко я не доживу столько но я бы хотел увидеть такой город.

Աշնան մասին շարադրություն Նախագծային շաբաթ

Աշուն՝ ամենա սպասելի եղանակն է:Ես չեմ սիրում աշունը, բայցև չեմ ատում։ Սիրում եմ երբ ոչ ցուրտ է, ոչ շոգ իսկ աշունը այդպիսի կարող է լինել։Ինձ դուր է գալիս երբ տերևների գույնը փոխվում է դեղին,կանաչ և ծիրանագույն, որը շատ գեղեցիկ է։Ինձ դուր է գալիս երբ տերևները պարելով թափվում են ծառերից և գորգ փռում գետնին։ Գեղեցիկ է հայաստանի աշունը։

Զենքերը 15 — 16 դարի

Ռուսական զորքերի 16-րդ դարի սպառազինությունը զգալիորեն բարելավվել է և շատ առումներով գերազանցել է այլ ժամանակակից բանակների սպառազինությունը: Բարելավվել է և դարձել է ավելի միասնական սառը և պաշտպանական զենք հեծելազոր: Լայնորեն տարածվել հրազեն-ձեռքի և թնդանոթի: Ոչ միայն հետևակը, այլ նաև հեծելազորը զինված էին ռուշնիցաներով կամ ինքնապայթյուններով, այսինքն՝ կցասայլով հրացաններով։Դրան նպաստել է զարգացումը հանքարդյունաբերության և արհեստների։Զենքի և ռազմական հանդերձանքի արտադրության գլխավոր դերը խաղացել է Մոսկվան, այն դարձել է Ռուսաստանի ողջ իմաստով զինանոցը: 1547-ից հայտնի է զինագործի պալատը, որտեղ ոչ միայն պահվում էին, այլև արտադրում էին սառը և հրազեն, հեծաններ, դրոշներ և զրահ:Շատ քաղաքներում նոր արհեստավոր զինագործների մասնագիտություններ են առաջացել, որոնք մասնագիտացել են նոր, ավելի կատարելագործված զինատեսակների ու զրահատեխնիկայի արտադրության մեջ։ Նետաձիգները և սաադաչնիկները այժմ աշխատել սաբլնիկներ, բրոնզներ, օղակներ, բուսակերներ, թնդանոթի և ինքնահավան վարպետները, իսկ վերջինների-մասնագետների արտադրության հրացանի կոճղերը, ամրոցներ և կեղծ։

Սառը զենք և զրահ

Տասանորդ — ցուցակները ազնվականների և նրանց ծառաների, Կազմվում է պարբերական դիտարկումների, տալիս հստակ պատկերացում սպառազինության ռուսական հեծելազորի 16-րդ։Սաադակ-ծիածանը ձեռնափայտով և սլաքներով, մնաց ձիու ընդհանուր զենքով, նկարագրելով այդ ժամանակների մարտերը, ժամանակագրիչները հաճախ օգտագործում են հետևյալ արտահայտությունը.Սլաքի թռիչքի հեռահարությունը հակառակորդների միջև եղած հեռավորության միջոց էր՝ ակին երեք ճառագայթների գնդակահարություն։ Սլաքի թռիչքի հեռահարությունը հակառակորդների միջև եղած հեռավորության միջոց էր ՝ ակին երեք ճառագայթների գնդակահարություն։ Ամպեր Ռադիոը Բացարձակ Խաղերի՝ Ռուսաստանի խոշորագույն խաղային պորտալներից մեկի հեղինակների նոր նախագիծն է: Եվ ոչ միայն պարզապես նոր, այլ անհամեմատ ավելի հավակնոտ: Մենք ստեղծում ենք աշխարհում ամենալավ, բազմալեզու խաղային կայքը, որն անդադար լրացվելու է խմբագրության և օգտատերերի կողմից։Այս զենքի ուժը երևում է այն բանից, որ հաջողությամբ նետված սլաքը կարող էր հարվածել մարտիկի մարմնի միջով, հարձակվել է։Սպանել իր ձին։Այն աճել է օգտագործման շեղանկյուն երկաթի հնձում, երկու տիպի եւ կրկնակի կրկնակի աղեղներ խանգարել է պոկել աղեղ է մարմնի, լեռնային ընդլայնել վերքը։ Արագ կրակ ապահովում է հարմարավետ գտնվելու վայրը կախարդ հետ աղեղ աջ ձեռքը, և ծիածանը է լցոնված է ձախ կողմում ավազակ։ Ձիու զարդարանքը ՝ սանձերը, թամբերը, առիթը նույնպես հարմարեցված էր սոխերից կրակելու համար։XVI դ։ Մերձավոր ձեռնամարտի զենքը դարձել է սուրը ՝ նրա լիակատար տիրապետության և լայն տարածման մասին խոսում են ինչպես ռուսները, այնպես էլ օտարերկրյա վկայությունները։ Այսպես, բոլոր առանց բացառության 288 մարդ բոյարին և ազնվական քվեարկման մակարդակ, 100 մարդ ռաշան, այդ թվում, Նովիկի, պարզապես ընդունվել է ծառայության, բոլոր նրանց ուղեկցող արշավանքի զինված ծառաները իրականացրել է սաբլե ծառայություն, միայն մի քանի ծառաներ զինված Կապյո։ Նկարները Նիկոնյան տարեգրության նաև պատկերել հեծելազոր միշտ Սաբլյա։

Իմ սիրած դասերս

Իմ ամենա սիրած դասերից մեկը դա Պատմություն է, բայց ես նաև սիրում եմ ռուսերեն,անգլերեն և մաթեմաթիկա։Բայց ես կցանկանայի խոսել երկրոդ համաշխարային պատերազմի և ուրիշների մասին։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմ (սեպտեմբերի 1, 1939 — սեպտեմբերի 2, 1945): Պատերազմում ներքաշված էին աշխարհի երկրների մեծ մասը ներառյալ բոլոր մեծ տերությունները, որոնք ձևավորել էին երկու հակամարտող ռազմական դաշինքներ։ Ձևավորված ռազմական դաշինքներն էին Հակահիտլերյան խմբավորումը և Առանցքի երկրները: Այն ամենասփռված պատերազմն էր համաշխարհային պատմության մեջ, որին ուղղակի մասնակցում էր ավելի քան 100 միլիոն մարդ 30 երկրներից։ Այն ուղեկցվեց մեծ մարդկային կորուստներով, ներառյալ խաղաղ բնակչության շրջանում, այդ թվում Հոլոքոստը (որի ժամանակ մոտ 11 միլիոն մարդ սպանվեց)և բնակավայրերի և արդյունաբերական կենտրոնների ռազմավարական ռմբակոծությունը), որոնց ժամանակ սպանվեց մոտ մեկ միլիոն մարդ՝ ներառյալ Հիրոսիմայի և Նագասակիի ատոմային ռմբակոծումները, ընդհանուր հաշվարկներով պատերազմի զոհ գնացին 50-ից 85 միլիոն մարդ։ Այն դարձավ մարդկության պատմության ամենաարյունալի պատերազմը։

Ճապոնական կայսրությունը ձգտում էր առավելության հասնել Ասիայում և Խաղաղ օվկիանոսում և արդեն գտնվում էր պատերազմի մեջ Չինաստանի հանրապետության հետ 1937 թվականից, սակայն հիմնականում նշվում է, որ համաշխարհային պատերազմը սկսվել է 1939 թվականի սեպտեմբերի 1-ին, երբ Նացիստական Գերմանիան ներխուժեց Լեհաստան և նրան պատերազմ հայտարարեցին Ֆրանսիան և Միացյալ Թագավորությունը։ 1939 թվականի վերջում և 1941 թվականի սկզբում մի քանի արշավանքի և պայմանագրերի շնորհիվ Գերմանիան նվաճեց կամ իր վերահսկողության տակ առավ մայրցամաքային Եվրոպայի մեծ մասը և ռազմական դաշինք կնքեց Իտալիայի և Ճապոնիայի հետ։ 1939 թվականի օգոստոսին կնքված Մոլոտավ-Ռիբենտրոպ պակտով Գերմանիան և ԽՍՀՄը մասնատեցին և անեքսավորեցին Եվրոպայում իրենց հարևանների տարածքները, այդ թվում Լեհաստանը, Ֆինլանդիան, Ռումինիան և Մերձբալթյան երկրները։ Պատերազմը շարունակվում էր հիմնականում Առանցքի ուժերի և Միացյալ թագավորության ու Բրիտանական համագործակցության երկրների միջև, պատերազմի թատերաբեմերն էին Հյուսիսային Աֆրիկան և Արևելյան Աֆրիկան։ 1941 թվականի հունիսի 22-ին Եվրոպայի Առանցքի ուժերը ներխուժեցին Խորհրդային միություն, բացելով մեծագույն ցամաքային ռազմաճակատը պատմության մեջ, որում ներառվեցին Առանցքի ուժերի հիմնական զորքերը։ 1941 թվականի դեկտեմբերին Ճապոնիան հարձակվեց Միացյալ Նահանգների և խաղաղ օվկիանոսի եվրոպական գաղութների վրա և արագորեն նվաճեց Խաղաղ օվկիանոսի արևմտյան մասը։

1942 թվականին Ճապոնիան պարտություն կրեց Միդվեյի ճակատամարտում, իսկ Գերմանիան պարտվեց Հյուսիսային Աֆրիկայում, որից հետո նաև Ստալինգրադում։ 1943 թվականին գերմանացիները մի շարք պարտություններ կրեցին Արևելյան ճակատում, իսկ Դաշնակիցները ներխուժեցին Իտալիա և Սիցիլիա, ինչի արդյունքում Առանցքի ուժերը կորցրեցին իրենց մարտավարական առավելությունը բոլոր ճակատներում։ 1944 թվականին Դաշնակիցները բացեցին Արևմտյան ճակատը, մինչդեռ Խորհրդային Միությունը ազատագրեց բոլոր կորցված հողերը։ 1944-ից 1945 թվականներին Ճապոնիան կորցրեց խաղաղ օվկիանոսում գրեթե բոլոր մարտավարական կղզիները։

Պատերազմը Եվրոպայում մոտենում էր ավարտին և Դաշնակիցները արևմուտքից, իսկ Խորհրդային Միությունը արևելքից ներխուժեցին Գերմանիա և Բեռլինը նվաճելով խորհրդային զորքերի կողմից Գերմանիան հայտարարեց կապիտուլացիայի մասին 1945 թվականի մայիսի 9-ին։ Պատերազմը սակայն շարունակվում էր և Ճապոնիան չէր պատրաստվում անձնատուր լինել։ 1945 թվականի օգոստոսի 6-ին և 9-ին Միացյալ Նահանգները Ատոմային ռումբ նետեցին ճապոնական Հիրոսիմա և Նագասակի քաղաքների վրա։ Ճապոնիայի տարածք ներխուժումը չեղարկվեց, քանի նոր ատոմային վտանգի և Խորհրդային Միության ներխուժման պատճառով Ճապոնիան անձնատուր եղավ 1945 թվականի օգոստոսի 15-ին։ Այսպիսով պատերազմը ավարտվեց Դաշնակիցների կատարյալ հաղթանակով։

Սեպտեմբերի 11-ը

Սեպտեմբերի 11-ի ահաբեկչական հարձակումներ (անգլ.՝ September 11 attacks, հայտնի նաև որպես 9/11), կոորդինացված մահապարտ ահաբեկիչների հարձակումների շարան^{[Ն 1]}, որը տեղի է ունեցել Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում: Հարձակումները տեղի են ունեցել «ԱլՔաիդա» ահաբեկչական կազմակերպության անդամների կողմից:2001 թվականի սեպտեմբերի 11-ին ահաբեկիչները կապվում են «Ալ-Քաիդա» կազմակերպության հետ, այնուհետև բաժանվում են չորս խմբերի, և առևանգում են չորս մարդատար ինքնաթիռներ։ Յուրաքանչյուր խմբում կար առնվազն մեկ անդամ, որն օդաչու էր։ Ահաբեկիչները երկու ինքնաթիռ ոչնչացնում են Համաշխարհային առևտրի կենտրոնի աշտարակում, որը տեղակայված է Նյու Յորք քաղաքում: Աղետի հետևանքով, աշտարակը փլուզվում է և հրդեհի է բռնկվում: Երրորդ ինքնաթիռը (չվերթ 77 American Airlines) ոչնչացրել է Պենտագոնի շենքը, որը տեղակայված է մայրաքաղաք Վաշինգտոնում: Չորրորդ օդանավի ուղևորները և անձնակազմի անդամները փորձել են կանխել ահաբեկիչներին, ինչի հետևանքով ինքնաթիռն ընկել է Փենսիլվանիայում:19 ահաբեկիչների հարձակումների հետևանքով մահացել է ավելի քան 2977 մարդ, ևս 24 մարդ անհայտ կորել է: Մահացածների մեծ մասը եղել են քաղաքացիական անձինք։ Պաշտոնական կայքը հայտնում է, որ այս ողբերգությունը քննադատվել է մի շարք լրագրողների և գիտնականների կողմից:

Հիմնական հոդված՝ 2001 թվականի սեպտեմբերի 11-ի իրադարձությունների հերթականություն։

Իրադարձությունները ծավալվել են մոտավորապես այս կերպ: Լոգանից, Դալլեսից և Նյուարկից Կալիֆոռնիա ուղևորվող չորս կոմերցիոն ինքնաթիռներ թռիչքի ժամանակ մոտավորապես միաժամանակ գրավվեցին ահաբեկիչների կողմից՝ թռիչքից որոշ ժամանակ անց: Քանի որ երթուղու երկարությունը մոտավորապես կազմում էր 4200 կմ, նրանցից յուրաքանչյուրը լիցքավորված էր 30-35 հազար լիտր ավիակերոսինով

Ինքնաթիռի բախման արդյունքում հարձակման օրն ավերվեցին ԱՀԿ երեք շինություն: Հարավային աշտարակը (ԱՀԿ-2) փլուզվեց 56 րոպե տևող հրդեհից մոտավորապես 9:56 անց: Հյուսիսային աշտարակը (ԱՀԿ-1) փլուզվեց 102 րոպե տևող հրդեհից մոտավորապես 10:28 անց: Երրորդ շենքը՝ WTC 7 աշտարակը փլուզվեց 17:20 անց՝ գազի պայթյունների և դրան հետևած հրդեհի արդյունքում:

Ինքնաթիռների առևանգումից հետո որոշ ուղևորներ կարողացան օգտվել ինքնաթիռի արբանյակային հեռախոսից, ինչպես նաև բջջային հեռախոսներից և հայտնել առևանգման մասին: Ըստ նրանց հաղորդագրությունների՝ ահաբեկիչներն օգտագործել են սառը զենք (հնարավոր է՝ գրասենյակային դանակ կամ ծալվող կենցաղային դանակ), որի հետևանքով մահացան մի քանի ուղեկցորդ, նվազագույնը մեկ ուղևոր և մեկ օդաչու, 11 չվերթի օդանավի հրամանատար Ջոն Օգոնովսկին: Բացի այդ, ահաբեկիչները 11 և 175 չվերթներում օգտագործել են գազային բալոններ (արցունքաբեր գազ կամ պղպեղ): Երեք դեպքերում ահաբեկիչները սպառնացել են պայթեցնել ինքնաթիռը, բայց հետաքննությունը ցույց տվեց, որ, ամենայն հավանականությամբ, ահաբեկիչները չեն ունեցել պայթուցիկների:

Համաձայն 93 չվերթի ձայնային ինքնագրի վերծանման՝ անձնակազմն ու ուղևորները փորձել են վերցնել ինքնաթիռի վերահսկողությունն այն բանից հետո, երվ բջջային հեռախոսներով իմացան, որ մյուս առևանգված ինքնաթիռները բախվել են ԱՀԿ աշտարակներին: Հավանական է, որ ինքնաթիռում պարտված ահաբեկիչներն էլ ինքնաթիռն ուղղել են դեպի գետին, ինչի արդյունքում էլ տեղի է ունեցել անկումը: Այս չվերթն առևանգած ահաբեկիչների նպատակակետն ամենայն հավանականությամբ եղել է Կապիտոլիումի շենքը, որը նրանք պայմանականորեն անվանում էին «իրավունքի ֆակուլտետ» կոդային բառով:

Տեղի ունեցող իրադարձությունները ամբողջ ԱՄՆ տարածքում առաջացրին լայնամասշտաբ տեղեկատվական քաոս: Բոլոր կոմերցիոն ավիաչվերթները չեղարկվեցին, ԱՄՆ տարածքում ինքնաթիռների վայրէջքն արգելվեց (բացի արդեն օդում գտնվող ներքին չվերթներից): Այլ երկրներից ԱՄՆ ժամանող ինքնաթիռները հետ էին ուղարկվում դեպի մեկնարկային օդանավակայաններ կամ ուղղորդվում էին դեպի Կանադայի և Մեքսիկայի օդանավակայաններ: ԱՄՆ խոշորագույն քաղաքների վրա ԱՄՆ ռազմաօդային ուժերի և Ազգային գվարդիայի կործանիչներով կազմակերպվեց պարեկում: Տեղեկատվություն ստացվեց նաև ահաբեկչական գործողությունների մասին, որոնք արդյունքում սխալմունք համարվեցին: Օրինակ՝ հայտնվում էր ԱՄՆ Պետդեպարտամենտի շենքի մոտ ավտոմեքենայում ռումբի պայթյունի, Վաշինգտոնի առևտրի կենտրոնում հրդեհի, Վաշինգտոնում Թրումեն Բիլդինգի պայթյունի մասին: Բացի այդ, հայտնվում էր ևս մեկ ինքնաթիռի առևանգման մասին^{[Ն 3]}:

Պատրաստվածության բարձր վիճակի բերվեց Արտակարգ ծանուցման համակարգ (EAS), բայց այն այդպես էլ չօգտագործվեց: Պատմության մեջ առաջին անգամ ԱՄՆ և Կանադայի տարածքում վայրէջքի բերվեցին քաղաքացիական բոլոր թռչող սարքերը, բացառությամբ ոստիկանությանը պատկանող կամ բժշկական թռիչքներ իրականացող սարքերի. դա անդրադարձավ ամբողջ աշխարհի մի քանի տասնյակ հազար ուղևորների վրա;

Գործի դրվեցին արտակարգ իրավիճակներում կառավարության գործունեության պահպանման, ինչպես նաև ազգային առաջնորդների տարհանման նախագծերը: Բայց միայն 2002 թվականի փետրվարին Կոնգրեսը խոստովանեց, որ կառավարության գործունեությունը չի ընդհատվել։

Wine

Country — Portugal

Wine — 6.65

Beer — 3.75

Wine/beer ratio — 1.77

Wine is an alcoholic drink made from fermented grapes.Yeast consumes the sugar in the grapes and converts it to ethanol, carbon dioxide, and heat.Different varieties of grapes and strains of yeasts produce different styles of wine. These variations result from the complex interactions between the biochemical development of the grape, the reactions involved in fermentation, the terroir, and the production process. Many countries enact legal appellations intended to define styles and qualities of wine.These typically restrict the geographical origin and permitted varieties of grapes, as well as other aspects of wine production. Wines not made from grapes include rice wine and fruit wines such as plum, cherry, pomegranate, currant and elderberry.Wine has been produced for thousands of years. The earliest known winery is the 6,100-year-old Areni-1 winery in Armenia. One of the earliest known traces of wine are from Georgia (c. 6000 BC),Iran (c. 5000 BC), and Sicily (c. 4000 BC)although there is evidence of a similar alcoholic drink being consumed earlier in China c. 7000 BC.Wine reached the Balkans by 4500 BC and was consumed and celebrated in ancient Greece, Thrace and Rome. Throughout history, wine has been consumed for its intoxicating effects.

History

The earliest archaeological and archaeobotanical evidence for grape wine and viniculture, dating to 6000–5800 BC was found on the territory of modern Georgia. Both archaeological and genetic evidence suggest that the earliest production of wine elsewhere was relatively later, likely having taken place in the Southern Caucasus (which encompasses Armenia, Georgia and Azerbaijan), or the West Asian region between Eastern Turkey, and northern Iran.

The earliest evidence of a grape-based fermented drink was found in China (c. 7000 BC),and the earliest evidence of wine in Georgia from 6000 BC,Iran from 5000 BC, and Sicily from 4000 BC.The earliest evidence of a wine production facility is the Areni-1 winery in Armenia and is at least 6100 years old.

Detail of a relief of the eastern stairs of the Apadana, Persepolis, depicting Armenians bringing an amphora, probably of wine, to the king.

A 2003 report by archaeologists indicates a possibility that grapes were mixed with rice to produce mixed fermented drinks in China in the early years of the seventh millennium BC. Pottery jars from the Neolithic site of Jiahu, Henan, contained traces of tartaric acid and other organic compounds commonly found in wine. However, other fruits indigenous to the region, such as hawthorn, cannot be ruled out.If these drinks, which seem to be the precursors of rice wine, included grapes rather than other fruits, they would have been any of the several dozen indigenous wild species in China, rather than Vitis vinifera, which was introduced there 6000 years later.The spread of wine culture westwards was most probably due to the Phoenicians who spread outward from a base of city-states along the Mediterranean coast of what are today Syria, Lebanon, Israel, and Palestine. The wines of Byblos were exported to Egypt during the Old Kingdom and then throughout the Mediterranean. Evidence includes two Phoenician shipwrecks from 750 BC discovered by Robert Ballard, whose cargo of wine was still intact.As the first great traders in wine (cherem), the Phoenicians seem to have protected it from oxidation with a layer of olive oil, followed by a seal of pinewood and resin, similar to retsina. Although the nuragic Sardinians already consumed wine before the arrival of the Phoenicians

Georgian Kvevri ancient wine vessel

The earliest remains of Apadana Palace in Persepolis dating back to 515 BC include carvings depicting soldiers from Achaemenid Empire subject nations bringing gifts to the Achaemenid king, among them Armenians bringing their famous wine.

Literary references to wine are abundant in Homer (8th century BC, but possibly relating earlier compositions), Alkman (7th century BC), and others. In ancient Egypt, six of 36 wine amphoras were found in the tomb of King Tutankhamun bearing the name «Kha’y», a royal chief vintner. Five of these amphoras were designated as originating from the king’s personal estate, with the sixth from the estate of the royal house of Aten.Traces of wine have also been found in central Asian Xinjiang in modern-day China, dating from the second and first millennia BC.

Wine boy at a symposium

Pressing wine after the harvest; Tacuinum Sanitatis, 14th century

The first known mention of grape-based wines in India is from the late 4th-century BC writings of Chanakya, the chief minister of Emperor Chandragupta Maurya. In his writings, Chanakya condemns the use of alcohol while chronicling the emperor and his court’s frequent indulgence of a style of wine known as madhu.

The ancient Romans planted vineyards near garrison towns so wine could be produced locally rather than shipped over long distances. Some of these areas are now world-renowned for wine production.The Romans discovered that burning sulfur candles inside empty wine vessels kept them fresh and free from a vinegar smell.In medieval Europe, the Roman Catholic Church supported wine because the clergy required it for the Mass. Monks in France made wine for years, aging it in caves. An old English recipe that survived in various forms until the 19th century calls for refining white wine from bastard—bad or tainted bastardo wine.

Red wine

 

 

 

 

 

The red-wine production process involves extraction of color and flavor components from the grape skin. Red wine is made from dark-colored grape varieties. The actual color of the wine can range from violet, typical of young wines, through red for mature wines, to brown for older red wines. The juice from most purple grapes is actually greenish-white; the red color comes from anthocyan pigments (also called anthocyanins) present in the skin of the grape; exceptions are the relatively uncommon teinturier varieties, which actually have red flesh and produce red juice.

White wine

Fermentation of the non-colored grape pulp produces white wine. The grapes from which white wine is produced are typically green or yellow. Some varieties are well-known, such as the Chardonnay, Sauvignon, and Riesling. Other white wines are blended from multiple varieties; Tokay, Sherry, and Sauternes are examples of these. Dark-skinned grapes may be used to produce white wine if the wine-maker is careful not to let the skin stain the wort during the separation of the pulp-juice. Pinot noir, for example, is commonly used to produce champagne.Dry (non-sweet) white wine is the most common, derived from the complete fermentation of the wort. Sweet wines are produced when the fermentation is interrupted before all the grape sugars are converted into alcohol. Sparkling wines, which are mostly white wines, are produced by not allowing carbon dioxide from the fermentation to escape during fermentation, which takes place in the bottle rather than in the barrel.

Rosé wine

A rosé wine incorporates some of the color from the grape skins, but not enough to qualify it as a red wine. It may be the oldest known type of wine, as it is the most straightforward to make with the skin contact method. The pink color can range from a pale orange to a vivid near-purple, depending on the varietals used and wine-making techniques. There are three primary ways to produce rosé wine: skin contact (allowing dark grape skins to stain the wort), saignée (removing juice from the must early in fermentation and continuing fermentation of the juice separately), and blending (uncommon and discouraged in most wine growing regions). Rosé wines can be made still, semi-sparkling, or sparkling, with a wide range of sweetness levels from dry Provençal rosé to sweet White Zinfandels and blushes. Rosé wines are made from a wide variety of grapes all over the world.

Fruit wines

Wines from other fruits, such as apples and berries, are usually named after the fruit from which they are produced combined with the word «wine» (for example, apple wine and elderberry wine) and are generically called fruit wine or country wine (not to be confused with the French term vin de pays). Other than the grape varieties traditionally used for wine-making, most fruits naturally lack either sufficient fermentable sugars, relatively low acidity, yeast nutrients needed to promote or maintain fermentation, or a combination of these three characteristics. This is probably one of the main reasons why wine derived from grapes has historically been more prevalent by far than other types, and why specific types of fruit wine have generally been confined to regions in which the fruits were native or introduced for other reasons.

Mead (honey wine)

Mead, also called honey wine, is created by fermenting honey with water, sometimes with various fruits, spices, grains, or hops. As long as the primary substance fermented is honey, the drink is considered mead.Mead was produced in ancient history throughout Europe, Africa and Asia, and was known in Europe before grape wine.

Starch-based «wine» and wine-based products

Other drinks called «wine», such as barley wine and rice wine (e.g. sake), are made from starch-based materials and resemble beer more than traditional wine, while ginger wine is fortified with brandy. In these latter cases, the term «wine» refers to the similarity in alcohol content rather than to the production process.The commercial use of the English word «wine» (and its equivalent in other languages) is protected by law in many jurisdictions.

Some UK supermarkets have been criticised for selling “wine based” drinks, which only contain 75% wine, but which are still marketed as wine. The International Organisation of Vine and Wine requires that a «wine based drink» must contain a minimum of 75% wine, but producers do not have to divulge the nature of the remaining 25%.

Grape varieties

Wine is usually made from one or more varieties of the European species Vitis vinifera, such as Pinot noir, Chardonnay, Cabernet Sauvignon, Gamay and Merlot. When one of these varieties is used as the predominant grape (usually defined by law as minimums of 75% to 85%), the result is a «varietal» as opposed to a «blended» wine. Blended wines are not necessarily inferior to varietal wines, rather they are a different style of wine-making.

Wine can also be made from other species of grape or from hybrids, created by the genetic crossing of two species. V. labrusca (of which the Concord grape is a cultivar), V. aestivalis, V. rupestris, V. rotundifolia and V. riparia are native North American grapes usually grown to eat fresh or for grape juice, jam, or jelly, and only occasionally made into wine.

Hybridization is different from grafting. Most of the world’s vineyards are planted with European V. vinifera vines that have been grafted onto North American species’ rootstock, a common practice due to their resistance to phylloxera, a root louse that eventually kills the vine. In the late 19th century, most of Europe’s vineyards (excluding some of the driest in the south) were devastated by the infestation, leading to widespread vine deaths and eventual replanting. Grafting is done in every wine-producing region in the world except in Argentina, the Canary Islands and Chile—the only places not yet exposed to the insect.

Պ․10 Ամբողջ ցուցիչով աստիչանի գաղափարը

Օրինակ 5 • 5 • 5 = 5³ հինք 3-ը ցուցիչ

քանի հատ

                                       2 • 2 • 2 • 2 • 2 = 2

                          Օրինակ 5 • 5 • 5 = 5³/5² = 5

                                                           5 • 5

             Oրինակ 10/5 = 10 • 10 • 10 • 10 • 10 = 10 • 10

                                                    10/3 = 10 • 10 • 10 = 10²

                                 7/4 = 7 • 7 • 7 • 7  = 1/7² = 7²

                                 7/6 = 7 • 7 • 7 • 7 • 7 • 7

                                   9³ = 1/9³ = 9¯³       9¯8

                                 9/6

 

 

Սեբաստացիական նվաճումներս

Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրում ես սովորեցի խախալ բասկետբոլ իմ նվաճումն էր այն, որ ես սիրեցի սովորել ես Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրում եմ վեց տարի։Ես տեսա թե ինչ նշանակում աշխատել համակարքիչով, բայց դա շատ տարորինակ է սովորել համակարքիչով։Իսկ իմ համար դա շատ հտաքրքիր միտք է։Ես այս ստեղ սովորեցի պատմություն, որում ես իմացա մեր հայոց պատմությունը և ուրիշ դասեր այս տեղ շատ հտաքրքիր է խախալ և սովորել ես այս տեղ տեսա երբ սպորտը հաշվում են, որպես դաս այս տեղ ես սիրեցի խախալ ֆուտբոլ և բասկետբոլ, բալց սա իմ վերջին տարին է այս դպրոցում։Իմ համար սբաստացի լիենելը այդ քան կարևոր բան չեր փոխել։

Ծերունին և ծովը Էռնեստ Հեմինգուեյ

Էռնեստ Միլլեր Հեմինգուեյ (անգլ.՝ Ernest Miller Hemingway, հուլիսի 21, 1899 հուլիսի 2, 1961, Կետչում, Բլեյն շրջան, Այդահո, ԱՄՆ, ամերիկացի գրող և լրագրող, Նոբելյան մրցանակակիր գրականության ասպարեզում 1954։ Նրա սեղմ, բայց և գերհագեցած գրելաոճը մեծ ազդեցություն է ունեցել 20-րդ դարի արձակի վրա, իսկ արկածներով լի անձնական կյանքը և հասարակական կերպարն ազդել են հետագա սերունդների վրա։ Հեմինգուեյն իր ստեղծագործությունների մեծ մասը գրել է 1920-1950 թվականների ընթացքում. 1954 թվականին ստացել է Նոբելյան մրցանակ գրականության ասպարեզում։ Հրատարակել է յոթ վեպ, պատմվածքների վեց ժողովածու և երկու ոչ գեղարվեստական աշխատություն։ Նրա երեք վեպերը, պատմվածքների չորս ժողովածուները և երեք ոչ գեղարվեստական աշխատությունները հրատարակվել են հետմահու։ Հեմինգուեյի ստեղծագործություններից շատերը համարվում են ամերիկյան դասական գրականության նմուշներ։ Հեմինգուեյը ծնվել է Իլինոյս նահանգում՝ Օուք պարկում։ Ավագ դպրոցն ավարտելուց հետո աշխատել է «The Kansas City Star» թերթի համար, այնուհետև Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ կամավոր մեկնել է իտալական ռազմաճակատ։ 1918 թվականին ծանր վիրավորվել է և վերադարձել տուն։ Հեմինգուեյի պատերազմական տարիների փորձը հիմք հանդիսացավ «Հրաժեշտ զենքին» վեպի ստեղծման համար։ 1921 թվականին Հեմինգուեյն ամուսնանում է Հեդլի Ռիչարդսոնի հետ, ով իր չորս կանանցից առաջինն էր։ Զույգը տեղափոխվում է Փարիզ, որտեղ Հեմինգուեյն աշխատում է որպես թղթակից և ընկնում է 1920-ականների «կորուսյալ սերնդի» («Lost Generation»)՝ ներգաղթյալ հասարակության մոդեռնիստ գրողների և արվեստագետների ազդեցության տակ։ Նրա՝ «Եվ ծագում է արևը» ստեղծագործությունն իր առաջին վեպն էր. Այն տպագրվում է 1926 թվականին։

1927 թվականին բաժանվում է Հադլի Ռիչարդսոնից և ամուսնանում Պաուլինա Պֆեյֆերի հետ. նրանք բաժանվում են, երբ Հեմինգուեյը վերադառնում է Իսպանիայի քաղաքացիական պատերազմից, որտեղ աշխատում էր որպես լրագրող: Դրանից հետո է, որ նա գրում է «ՈՒմ մահն է գուժում զանգը» («For Whom the Bell Tolls») վեպը։ Մարթա Գելհորնը նրա երրորդ կինն էր (1940 թվական). նրանք բաժանվում են, երբ Հեմինգուեյը Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ հանդիպում է Մերի ՈՒելշին։ Հեմինգուեյը ականատես է դառնում Նորմանդիայում դաշնակից զորքերի ափհանման և գերմանացիներից Փարիզի ազատագրման իրադարձություններին։1952 թվականին տպագրվում է «Ծերունին և ծովը» պատմվածքը, որից կարճ ժամանակ անց Հեմինգուեյը մեկնում է Աֆրիկա, որտեղ երկու անգամ մահվան եզրին է հայտնվում օդային աղետի պատճառով, որից հետո հաշմանդամ է մնում իր հետագա կյանքի մեծ մասի ընթացքում։ Նա հաճախ այցելում էր իր՝ Ֆլորիդայի Քի Ուեսթում (1930-ականներ) և Կուբայում (1940, 1950, 1959 թվականներ) գտնվող տները. դրանցից բացի, Հեմինգուեյը տուն է գնում Այդահոյում (Քեթչում), որտեղ ինքնասպանություն է գործում 1961 թվականին։

Ծերունին և ծովը

Ծերունին ձկնորսություն է անում իր նավակով Գոլֆստրիմում: Արդեն ութսունչորս օր է՝ նա ոչ մի ձուկ չի որսացել: Առաջին քառասուն օրը նրա հետ է օգնական տղան: Սակայն տղայի ծնողները, տեսնելով, որ նա տուն է վերադառնում առանց որսի, խորհուրդ են տալիս ծով դուրս գալ ուրիշ նավակով և թողնել անհաջողակ ծերունուն: Տղան տխրությամբ է նայում ձեռնունայն վերադարձող ծերունուն և օգնում է նրան ափ հանել դատարկ նավակը:

Գործողությունները զարգանում են Կուբայի փոքրիկ ձկնորսական քաղաքում: Ծերուկ Սանտյագոն սովորեցրել է տղային՝ Մանոլինին, ձուկ որսալ: Ծերունու խրճիթում նրանք զրուցում են վաղվա ձկնորսությունից, այն մասին, որ ծերունու բախտը պիտի վերջապես ժպտա: Զրուցում են սպորտի վերջին նորություններից, բեյսբոլից և հայտնի մարզիկներից, օրինակ՝ Դի Մաջոյից: Երբ ծերուկը քնում է, նրա երազներում չկան կռիվներ, կանայք, կամ մեծ իրադարձություններ: Նա տեսնում է Աֆրիկան և ափ դուրս եկող մեծ առյուծներին:

Առավոտյան ծերունին պատրաստում է նավակը և իրեն օգնող Մանոլինին ասում, որ այսօր հավատում է հաջողությանը:

Ձկնորսական նավերը մեկը մյուսի ետևից դուրս են գալիս ծով: Ծերունին սիրում է ծովը և մտածում է ծովի մասին, որպես կնոջ: Խայծ է դնում կեռիկներին և գցում ջուրը: Սպասում է: Բարձր խոսում է թռչունների և ձկների հետ: Նա զգում է ջրի հատակին կատարվող ամեն բան: Ահա կարթաթելերից մեկը ցնցվեց: Զգում է ահավոր ծանրություն և ուժ, որը ձգում է կարթաթելը: Սկսվում է մի քանի ժամ տևող դրամատիկ պայքարը ծերունու և հսկայական ձկան միջև: Փորձում է քաշել թելը, բայց դա չի հաջողվում: Ափսոսում է, որ տղան իր հետ չէ: Բայց դեռ լավ է, որ ձուկը քաշում է կողմ և ոչ թե ցած:

Անցնում է չորս ժամ: Կեսօր է: Ծերունին մտածում է, որ այսպես երկար չի կարող շարունակվել: Ի վերջո ձուկը կսատկի և նրան հնարավոր կլինի մոտեցնել: Սակայն ձուկը դիմացկուն է:

Գիշեր է: Ձուկը հեռացնում է նավակը ափից: Հեռվում երևում են Հավանայի լույսերը: Ծերունին հոգնած է, բայց չի թողնում կարթաթելը: Մտածում է ձկան մասին: Անգամ խղճում է նրան: Քանի դեռ չի մեռել, չի բաժանվի ձկանից:

Ձուկն արդեն ուժեղ չէ ձգում: Թուլացել է: Սակայն ծերունու ուժերը ևս հատնում են: Վերջապես ձուկը սկսում է երևալ: Այն շատ գեղեցիկ և երկու անգամ մեծ է նավակից: Երևալով ջրի մակերևույթին՝ նորից սուզվում է, և ծերունին ստիպված է լարել ուժերը: Աստծուն չի հավատում, սակայն սկսում է կարդալ «Հայր մերը»: Ուզում է ցույց տալ ձկանը, թե ինչի է ընդունակ մարդը:

Անցնում է ևս մի օր: Ծերունին շեղվելու համար հիշում է բեյսբոլային մրցումները: Հիշում է, թե ինչպես է ձեռնամարտում հաղթում հզոր նեգրին, իսկ հետո որոշում այլևս չձեռնամարտել, որովհետև ձեռքն անհրաժեշտ է նրան ձկնորսության համար:

Պայքարը ձկան հետ շարունակվում է: Ձուկը մե´րթ մոտենում է նավակին, մե´րթ հեռանում: Պատրաստում է տեգը, որ հասցնի ձկանը վերջին հարվածը: Համոզում է ձկանը հանձնվել: Ձուկը սուզվում է:

Երբ ձուկը դուրս է գալիս հաջորդ անգամ, ծերունին հարվածում է: Զգում է սրտխառնոց և թուլություն: Մոտեցնում է ձկանը և կապում նավին: Հաշվում է ձկան արժեքը և կարծում, որ մեծն Դի Մաջոն կարող է հպարտանալ իրենով:

Անցնում է մի ժամ: Երևում է առաջին շնաձուկը: Սկսում է հոշոտել ձկանը: Ծերունին հարվածում է նրան և շնաձուկը իջնում է հատակը՝ իր հետ տանելով տեգը և ձկան մի մեծ կտոր: Ծերունին խորհում է: Մարդուն կարելի է հաղթել, բայց անհնար է ոչնչացնել:

Մի կտոր ձուկ է ուտում: Նկատում է շնաձկների մոտեցող խումբը: Դիմավորում է նրանց թիակին ամրացված դաշույնով: Շնաձկները հարձակվում են ձկան վրա: Ծերունին կռվում է նրանց հետ: Մեկին սպանում է: Ի վերջո շնաձկները ետ են մնում: Նրանք այլևս ուտելու բան չունեն:

Երբ ծերունին հասնում է ափ, բոլորը քնած են: Նրա ձկանից մնացել է միայն կմախքը: Ափին տղան դիմավորում է հոգնատանջ ու լացող ծերունուն: Մանոլինը հանգստացնում է ծերունուն: Հավատացնում է, որ ինքը հաջողություն կբերի նրան և որ շատ հմտություններ ձեռք բերելուց  հետո կկարողանա իսկապես օգտակար լինել:

Առավոտյան ափ են գալիս հարուստ զբոսաշրջիկներ: Զարմանում են ձկան կմախքի չափերի վրա: Մատուցողը փորձում է բացարտրել նրանց նախօրյակին տեղի ունեցած դրաման, սակայն նրանք հեռու են դա հասկանալուց:

Դասարանում/Տնային

Ռուսաստան

Ռուսաստան, պաշտոնական անվանումը՝ Ռուսաստանի Դաշնություն միջմայրցամաքային պետություն Եվրասիայի հյուսիսարևմտյան հատվածում:Տարածքի հիմնական մասը գտնվում է Հյուսիսային Ասիայում, իսկ որոշակի հատված նաև Արևելյան Եվրոպայում: Ռուսաստանն աշխարհի խոշորագույն պետություն է զբաղեցնում է երկրագնդի ցամաքային տարածքի 1/8-ը:Բնակչության թվով 9-րդն է աշխարհում․ ըստ 2018-ի մարդահամարի տվյալների՝ Ռուսաստանի բնակչության թիվը կազմում է ավելի քան 144 մլն մարդ։Երկրի ազգաբնակչության 77 %-ը կենտրոնացված է արևմուտքում՝ եվրոպական հատվածում, որտեղ էլ տեղակայված է քաղաքամայր Մոսկվան:Վերջինս համարվում է Եվրոպայի խոշորագույն քաղաքը, ինչպես նաև խոշորագույններից մեկն ամբողջ աշխարհում։ ՌԴ նշանավոր քաղաքներից են նաև Սանկտ Պետերբուրգը, Նովոսիբիրսկը, Եկատերինբուրգը և Նիժնի Նովգորոդը։ Պետական լեզուն ռուսերենն է, հիմնական բնակիչները՝ ռուսները։ Ռուսաստանի Դաշնությունը սահմանակցում է տասնութ պետությունների՝ այդ չափանիշով ևս զբաղեցնելով առաջին տեղը։Մասնավորապես՝ ցամաքային սահման ունի Նորվեգիայի, Ֆինլանդիայի, Էստոնիայի, Լատվիայի, Լիտվայի, Լեհաստանի (Կալինինգրադի երկրամասով, Բելառուսի, Ուկրաինայի, Վրաստանի, Ադրբեջանական Հանրապետության, Ղազախստանի, Չինաստանի, Մոնղոլիայի և Հյուսիսային Կորեայի հետ։Որպես իրեն սահմանակից երկիր Ռուսաստանը ճանաչում է նաև իրավականորեն Վրաստանի մաս կազմող Աբխազիայի և Հարավային Օսիայի հանրապետություններին, որոնք անկախություն են ստացել 2008 թվականի ռուս-վրացական պատերազմի արդյունքում, սակայն մինչ օրս միջազգային ճանաչում չունեն։Արևելյան սլավոնների գաղթը դեպի Եվրոպա տեղի է ունեցել 3-8-րդ դարերում։ Ռուսիայում մոնղոլական տիրապետության ավարտից հետո ստեղծվում է Մոսկվայի մեծ իշխանությունը, որը Իվան IV Ահեղ արքայի ջանքերով դառնում է կենտրոնացված ռուսական պետություն։ Ներկայումս ԱՄՆ-ի հետ սառը պատերազմը, որը մեծապես բնութագրվում է սպառազինության մրցավազքով, էլ ավելի է ընդգծում Ռուսաստանի ազդեցությունը տարբեր տարածաշրջաններում։ Հանրապետությունն անդամակցում է այնպիսի միջազգային կազմակերպությունների, ինչպիսիք են ՄԱԿ-ը, Շանհայի համագործակցության կազմակերպությունը, մեծ քսանյակը, Եվրոպայի խորհուրդը, Եվրոպայի անվտանգության և համագործակցության կազմակերպությունը, ԱՀԿ-ը և այլն։ ՌԴ նախաձեռնությամբ ստեղծված կազմակերպություններից նշանավոր են Հավաքական անվտանգության պայմանագրի կազմակերպությունն ու ԵՏՄ-ն:

Պատմություն

Ռուսաստանի ներկայիս տարածքում մարդիկ բնակություն են հաստատել շուրջ 700 հազար տարի առաջ, և դրա հետքերը հայտնաբերվել են Հյուսիսային Կովկասում ու Մերձկուբանում, ուր մարդիկ եկել են Հարավային Կովկասից։ Անտիկ ժամանակաշրջանում Պոնտոկասպյան երկրամասում և հարակից շրջաններում ձգվում էր ընդարձակ Սկյութների թագավորությունը, որը զբաղեցնում էր մերօրյա Ռուսաստանի տարածքի մի մասը։ Հնագույն աղբյուրները հավաստում են այն մասին, որ հին հույները բազմաթիվ գաղութներ են ստեղծել այս տարածաշրջանում։ Խոսվում է նաև այն մասին, որ նշանավոր գաղութարար Պիթեասը հասել է մինչև Բալթիկ ծովի ավազան՝ Կալինինգրադի երկրամաս։ Ավելի ուշ հռոմեացիները հաստատվել են Կասպից ծովի արևմտյան հատվածում, որտեղով էլ վերջիններիս ստեղծած աշխարհակալությունը ծավալվում էր արևելք։ 3-4-րդ դարերում գոթերի Ֆիլիմեր արքան հարավային Ռուսաստանում ստեղծում է Օյում պետությունը, որը սակայն կարճ ժամանակ անց նվաճվում է կատաղի հոների կողմից։ 3-6-րդ դարերում այս տարածաշրջանում աչքի էր ընկնում նաև Բոսֆորի թագավորությունը, որն իր բնույթով հելլենիստական պետություն էր և միավորում էր Սև ծովի ափին ընկած հունական գաղութները։ Իր գոյության ընթացքում Բոսֆորի արքաները քանիցս առճակատվել են երկրի արևելյան հողերն ասպատակող քոչվոր ցեղերի՝ հոների և ավարների հետ։ 10-րդ դարում Վոլգայի ավազանից մինչև Կասպից և Սև ծովեր ընկած ընդարձակ տափաստաններում հիշատակվում են թյուրքական ծագմամբ խազարները, ովքեր 650 թվականին միավորվելով ստեղծում են Խազարական խաքանությունը:Ներկայիս ռուսների նախնինները համարվում են արևելասլավոնական վաչկոտուն ցեղերը, ովքեր սկզբնապես բնակվել են Պինսկի ճահճուտների հարակից շրջաններում։ Այս ժամանակաշրջանում սլավոնների գաղթը դեպի արևմտյան Ռուսիա տեղի է ունեցել երկու հիմնական ուղղություններով․ մի մասը շարժվում էր դեպի Կիև, իսկ մյուս մասը՝ Պոլոցկ, Նովգորոդ և Ռոստով։7-րդ դարից ի վեր արևելյան սլավոնները կազմել են Արևմտյան Ռուսաստանի բնակչության զգալի մասը և ժամանակի ընթացքում ձուլվել տեղի ուգրո-ֆիննական ժողովուրդներին։