Месяц: Октябрь 2018
Домашняя работа
Начните работу над сочинением «Роль воды в нашей жизни», можете обсудить тему с родителями, узнать их мнение. Обратите внимание на сферы применения воды, особые свойства и пр.
Сочинение
«Роль воды в нашей жизни»
Роль воды для жизни человека огромна. Вода в жизни человека занимает одну из главных мест. Это одно из самых интересных веществ на нашей планете. Вода является источником жизни. На протяжении всей истории человечества вода несла ему радость и долголетие.Вещество с простой химической формулой «Н2О» Его влиянии на человеческий организм стало темой для многих исследований. Для жизни человека, наряду с воздухом, вода занимает одно из важнейших мест в поддержании жизни и здоровья. Вода доставляет к каждой клеточке нашего организма кислород и питательные вещества. Без воды невозможна регуляция теплообмена организма с окружающей средой и поддержание температуры тела. Вода выводит из организма продукты жизнедеятельности и вредные вещества. Вода также позволяет перерабатывать пищу в энергию, помогает клеткам усва-ивать питательные вещества, выводит шлаки и отходы из нашего тела.
Դասարանում
Քննարկում՝ Եղնիկը
Բացատրի՛ր բառերը՝ թախիծ-Տխրություն, անհուն-Հուն չունեցող, մշուշ-մթությամբ, հեզ-տեր, հողմավար-տարվող, գետնահար, դյութանքը, վհատություն-Հոգեկան ընկճված վիճակ, բաղձալի:
Էրեբունի-Երևան
Էրեբունի, ամրոց քաղաք Վանի թագավորությունում։ Քաղաքը կառուցել է Մենուայի որդի Արգիշտի Ա-ն մ.թ.ա. 782 թվականին, և ինքն էլ անվանակոչել է այն։ Էրեբունի ամրոցի կառուցման թվականը համարվում է Երևան քաղաքի հիմնադրման տարեթիվը։
Քաղաքի ստեղծման մասին
- Խալդ աստծո մեծությամբ Արգիշտին՝ Մենուայի որդին, այս անառիկ ամրոցը կառուցեց և անվանեց Էրեբունի քաղաք՝ ի հզորություն Բիայնա երկրի և ի սարսափ թշնամիների։ Արգիշտին ասում է… Հողն ամայի էր, այստեղ ես մեծ գործեր կատարեցի։ Խալդ աստծո մեծությամբ Արգիշտի՝ Մենուայի որդի, արքա հզոր, արքա Բիայնա երկրի, տերը Տուշպա քաղաքի[1]։
Քաղվածքներ
Երևան դարձած իմ Էրեբունի,
Դու մեր նոր Դվին, մեր նոր Անի,
Մեր փոքրիկ հողի դու մեծ երազանք,
Մեր դարե կարոտ, մեր քարե նազանք։
-
- —«Երևան դարձաձ իմ Էրեբունի», Պարույր Սևակ
Հերացի փողոց 20 կենտրոնում։
Տնային աշխատանք
Կարդա՛ Նար-Դոսի ,,Նա,, պատմվածքը և պատասխանի՛ր հարցերին:
- Բացատրիր հետևյալ բառերը անհուն-անսահման, ականակիտ-փայլուն, անբռնազբոսիկ-բնական,
սիրակեզ-սիրավառ, ընկղմվել-սուզվել ,գոթական-հին, անանց-չվերացող, պարուրել-շրջապատել, տրուբադուր-գովաբանող մարդ, հրացայտ-կրակոտ, անձեռակերտ-սքանչելի, ծնրադրել-փռվել:
- Բացատրիր արտահայտությունները՝
1.ամբողջ էությամբ լսողություն դարձած
2.սրտի լարերի վրա են նվագում
3.սքանչացման արցունքը գոհարի պես խաղում էր նրա աչքերի մեջ
3. Վերլուծի’ր հետևյալ հատվածը.
— Ես շատ հպարտ եմ, սինյորինա։
— Իմ անունը Ջուլիետտա է։
— Ես հպարտ եմ, սիրուն Ջուլիետտա։
— Մենք չենք խլի քո հպարտությունը, Անտոնիո։
— Կխլեք․ երբ ինձ մի կտոր հաց տաք։
Ջուլիետան մի դրամ նետեց նրա ոտքերի առջև և բարկացած հեռացավ պատուհանից։ Բայցիսկույն էլ նորից մոտեցավ պատուհանին։
Ջուլիետան մի դրամ նետեց նրա ոտքերի առջև և բարկացած հեռացավ պատուհանից։ Բայց իսկույն էլ նորից մոտեցավ պատուհանին։-Տղան և աղջիկը միմիանց սիրում էին, բայց նրանց միջև կար սոցիալական մեծ տարբերություն, Աղջիկը հարուստ էր իսկ տղան՝ աղքատ, տղան չեր ուզում վաճառել իր հպարտությունը, իսկ աղջիկը կարևորություն չէր տալիս իրենց մեջ եղած տարբերությանը:
- Վերլուծի’րհետևյալ հատվածը.
Ես մոռացա ձեզ, այո՛. բայց, ինչպես երևում է, դուք մոռացել եք այն անդունդը, որ մեզ բաժանում էր իրարից։ Դուք վերևն էիք,— ես ներքևը, և այդ ձեզ իրավունք էր տալիսարհամարհանքով նայելու դեպի ներքև։ Բայց դուք հաշվի չէիք առել, որ ներքև գտնվողներըերբեմն թևեր են առնում, թռչում վերև, և, վրիժառության զգացումով լեցուն։
Տղան այս խոսքերով ուզում էր ասել, որ կյանքը աստիճան է և որ ներքևում գտնվող մարդիկ նույնպես կարող են հասնել բարձրունքների:
- Ջուլիետային նկարագրությունը համեմատի՛ր <<Ես>>-ի հերոսուհու նկարագրության հետ:
Ջուլիետան այնքան գեղեցիկ էր, որ թվում էր, թե հողեղեն չէ, այլ մի հավերժահարս, որ դուրս է եկել ծովի փրփուրներից։ Աչքերը կապույտ էին, ինչպես Իտալիայի ջինջ երկինքը, հայացքը զվարթ ու անհուն
Ջուլիետան <<Ես>> պատմվածքի հերոսուհուց ավելի խղճով մարդ էր: <<Ես>> պատմվածքի հերոսուհին տղային չասաց իր հեռանալու մասին, իսկ <<Նա>> պատմվածքի հերոսուհին՝ Ջուլիետան նամակով արձագանքեց իր հեռանալը տղայի: Ճիշտ է Ջուլիետան Անտոնիոյին սիրում էր, բայց իր հայրը դեմ էր այդ ամենին:
- Ո՞ր պատմության մեջ է պատմողի լեզուն ավելի պատկերավոր, ինչո՞ւ:
Ինձ համար <<Նա>> պատմվածքի պատմողի լեզուն էր ավելի պատկերավոր, որովհետև նա այդ ամենը տարավ դեպի նրան, որ պատմվածքը ավելի ու ավելի հետաքրքրացավ և միտք տվեց:
7. Ջուլիետային. մեղադրի’ր (ամենաքիչը՝ 4-5 նախադասությամբ) արդարացրո’ւ (ամենաքիչը՝ 4-5 նախադասությամբ) բնութագրի’ր (ամենաքիչը՝ 4-5 նախադասությամբ)
Մեղադրի’ր (ամենաքիչը՝ 4-5 նախադասությամբ)-Ջուլիետան սխալ գործեց, որ Անտոնիոյին հրաժեշտ տվեց, քանի որ նա կարող էր թաքուն շփվել Անտոնիոյի հետ: Ինձ թվում է, որ Ջուլիետան նամակը այդպես էր գրել, որ իր հայրը չեր ուզում, որ ինքը շփվեր Անտոնիոյի հետ, որովհետև Անտոնիոն աղքատ մի փողոցային էր:
- Բնութագրի՛ր Անտոնիոյին:
Անտոնիոն մի պատանի էր իտալական լայնեզր գլխարկով։ Նա շատ հմուտ էր նվագելու առմամբ և երաժշտասեր էր:
9. Մեկ բառով բնութագրի՛ր նրան:
Անտոնիոն ուղակի սքանչելի տղա էր:
10.Ո՞ւմ կամ ի՞նչն ես համարում Անտոնիոյի և Ջուլիետայի բաժանման պատճառը:
Անտոնիոյի և Ջուլիետայի բաժանման համար մեղավոր էր՝ Ջուլիետայի հայրը և Ջուլիետան, որովհետև, եթե Ջուլիետայի հայրը չարգելեր Ջուլետային շփվել Անտոնիոյի հետ, ապա նրանք հիմա հաշտ և համերաշխ ամուսիններ կլինեին: Իմ կարծիքով ավելի շատ մեղավոր էր՝ Ջուլիետան, որովհետև նա, եթե իր հոր ասածը նամակի օգնությամբ չուղարկեր տղային տղան հուսահատված չեր հեռանա: Ջուլիետան ուղղակի կարող էր շփվել տղայի հետ, բայց իր հայրիկից թաքուն:
11.Քեզ համոզո՞ւմ է պատմության այսպիսի ավարտը: Պատասխանդ պատճառաբանի՛ր:
Ինձ չի համոզում <<Նա>> պատմության ավարտը, որովհետև ես սպասում էի այն ամենին, որ Անտոնիոն կհամաձայնվի, որ Ջուլիետան լինի իր կինը: Ես այդպես չէի անի, կտայի մեկ շանս, որպեսզի նա այլապես չսխալվեր: Մի կողմից էլ Անտոնիոն ճիշտ էր, որովհետև Ջուլիետան արդեն կայացրել էր իր որոշումը:
Հայոց պատմություն
Տիրանի գահակալությունը
Տիրանի (339– 350 թթ.) գահակալությունն ընթացավ բարդ քաղաքական պայմաններում։ Արքան ձգտում էր Մեծ Հայքի թագավորությունը զերծ պահելու Հռոմեական կայսրության և Սասանյան Իրանի (Պարսկաստանի) միջև ընթացող քաղաքական պայքարի մեջ ներքաշվելուց։ Տիրանի մի որդուն` Տրդատին և նրա զավակներին` Գնելին ու Տիրիթին, Կոստանդիոս II կայսրը պատանդ էր պահում կայսրությունում։ Տիրանը խնդիրներ ուներ նաև երկրի ներսում` Հուսիկ կաթողիկոսի և նախարարների մի խմբավորման հետ։ Օգտվելով Տիրանի համար ստեղծված բարդ իրավիճակից` Հայաստան եկած Ատրպատականի մարզպանը դավադրաբար ձերբակալում է նրան, ածուխով աչքերը դաղում ու տանում պարսից Շապուհ արքայի մոտ։ Պարսիկները ցանկանում էին, որ Տիրանը չգործի իրենց թշնամի հռոմեացիների կողմից: Որոշ ժամանակ անց, պարսից արքան ազատ է արձակում հայոց թագավորին։ Այդ ժամանակ Մեծ Հայքում թագավորությունն անցնում է Տիրանի մյուս որդուն` Արշակ II–ին։
Արշակ II–ի քաղաքականությունը
Արշակ II–ը (350–368 թթ.) դարձավ Արշակունիների ամենանշանավոր արքաներից մեկը։ Նա սկսեց վարել ինքնուրույն քաղաքականություն։ Հայոց արքային ահաբեկելու նպատակով կայսրը հրամայեց Հռոմում սպանել նրա եղբորը՝ արքայազն Տրդատին: Սակայն Արշակը չի ընկճվում։ Նրա խորհրդով՝ Ներսես Ա կաթողիկոսը միջնորդում է, որ Հայաստան վերադառնան Գնելն ու Տիրիթը։ Գնելն ամուսնացել էր Անդովկ Սյունու աղջկա՝ Փառանձեմի հետ, որին սիրում էր նաև Տիրիթը։ Նա Արշակին տրամադրել էր Գնելի դեմ: Սակայն վերջինիս սպանությունից հետո Տիրիթը ևս չի խուսափում արքայի ցասումից և մահապատժի է ենթարկվում։ Այդ դեպՆերսես կաթողիկոս քերից հետո Արշակն ամուսնանում է Փառանձեմի 19 հետ: Շուտով ծնվում է նրանց թագաժառանգ Պապը: Այդ ընթացքում արքունիքի և նախարարական տների միջև աճող լարվածությունը սպառնում էր երկրի կայունությանը: 354 թ. Ներսես Ա–ն Աշտիշատում հրավիրում է Հայ եկեղեցու առաջին ժողովը։ Այնտեղ ընդունված հոգևոր և աշխարհիկ կյանքին առնչվող կանոնների համաձայն` կառուցվում են վանքեր, դպրոցներ, աղքատանոցներ: Ընդունվում է մի կանոն, որով հայոց թագավորին ու մեծամեծներին կոչ էր արվում լինելու գթասիրտ իրենց ծառաների և հասարակ ժողովրդի նկատմամբ: Մյուս կողմից` ծառաներին պատվիրվում էր հնազանդ ու հավատարիմ լինել իրենց տերերին: Կենտրոնական իշխանության ամրապնդման նպատակով Արշակ II–ը որոշում է Կոգովիտում կառուցել Արշակավան քաղաքը: Երկրում լարվածությունը մեղմելու նպատակով նա թույլատրում է Արշակավանում բնակություն հաստատել բոլոր ցանկացողներին, նույնիսկ օրինազանցներին, որոնք ազատ էին լինելու դատ ու դատաստանից: Իրենց տերերից դժգոհ ծառաներն ու շինականներն սկսում են փախչել և ապաստան փնտրել նոր կառուցվող քաղաքում։ Դա առաջացնում է նախարարների դժգոհու-թյունը: Նրանք հարձակվում և ավերում են քաղաքը։ 359 թ. վերսկսված հռոմեա–պարսկական պատերազմի ժամանակ Շապուհ II–ը օգնություն է խնդրում Արշակից։ Հայոց զորքով Մծբին քաղաքի մոտ Արշակը պարտության է մատնում հռոմեական զորքին։ Շապուհն առաջարկում է Արշակին ամուսնանալ իր դստեր հետ, բայց Արշակը հրաժարվում է: Շուտով Շապուհը թշնամանում է Արշակի հետ: Հայոց արքան, վերադառնալով հայրենիք, ընդունում է Արևելք եկած հռոմեական կայսեր հրավերը և նրա հետ հանդիպում է Մաժաքում։ Հայ–հռոմեական վերականգնված դաշինքն ամրապնդվում է Արշակի և կայսերական ընտանիքից Օլիմպիայի ամուսնությամբ: Սակայն շուտով Օլիմպիա թագուհուն թունավորում են: Պարսկա–հռոմեական պատերազմն ավարտվում է հռոմեացիների պարտությամբ: Նոր գահակալած կայսեր ու Շապուհ արքայի միջև 363 թ. կնքվում է հաշտություն։ Պայմանագրի համաձայն՝ կայսրը պարտավորվում էր չօգնելու հայերին: Այդ պայմանագիրը IV դ. հռոմեացի պատմիչ Ամմի-անոսն անվանել է «ամոթալի»։
Հայկական զորքերի հաղթանակները
Այս ժամանակաշրջանից սկսվում են սասանյան զորքերի ներխուժումները Մեծ Հայքի տարածք: Գանձակ (Շահաստան) քաղաքում Վասակ սպարապետի գլխավորած Հայոց զորքը 363 թ. դիմա-կայում և ջախջախում է Շապուհի ուղարկած ուժերին: Հաջորդ տարի Հայաստան ներխուժած պարսից զորքերը նոր պարտություններ են կրում հայոց բանակից: Շապուհը, պարտվելով Վա-սակից, դիմում է խորամանկ քայլի: Նա Մերուժան Արծրունուն առաջարկում է աջակցել իրեն։ Վերջինս, հավատալով հայոց գահն իրեն տալու Շապուհի խոստմանը, ուրանում է քրիստոնեու-թյունը և մազդեզականություն է ընդունում: Հերթական արշավանքի ընթացքում պարսից մեծա-քանակ զորքն ուժեղ դիմադրության է հանդիպում Անգեղ ամուր բերդում: Չկարողանալով գրավել այդ բերդը` նրանք մեկնում են Դարանաղի գավառ ու գրավում են Անի բերդը, որտեղ ամփոփված էին Արշակունի արքաների աճյունները և գանձերը: Բացի Սանատրուկ թագավորի գերեզմանից, որը շատ ամուր էր, պարսիկները բացում են արքայական մյուս գերեզմանները և գերեվարում թա-գավորների ոսկորները` ասելով. «Հայոց թագավորների ոսկորները մեր աշխարհն ենք տանում, որ այս աշխարհի թագավորների փառքը, բախտն և քաջությունը այստեղից թագավորների ոսկորների հետ մեր աշխարհը փոխադրվեն»: Սակայն հայոց 60000–անոց զորքը Վասակ սպարապետի գլխավորությամբ ջախջախում է թշնամուն, ազատում թագավորների ոսկորները և վերաթաղում Արագածի լանջին գտնվող Աղձք գյուղում:
Պայքար պարսից զավթողական քաղաքականության դեմ
Պատերազմում հաջողության չհասնելով՝ Շապուհ արքան դիմում է նենգության: Նա դեսպաննե-րի միջոցով Արշակին հրավիրում է Տիզբոն` իբր թե վիճելի հարցերը կարգավորելու: Նախօրոք եր-դում ստանալով Շապուհից իրենց անվտանգության վերաբերյալ` Արշակ թագավորը և սպարա-պետ Վասակ Մամիկոնյանը մեկնում են Տիզբոն (368 թ.): Շապուհը, չկատարելով իր խոստումը, սպարապետ Վասակ Մամիկոնյանին տանջամահ է անում։ Արշակին ձերբակալում են և նետում Անհուշ բերդը, որտեղ նա ևս մահանում է: Այդ նույն ժամանակ պարսից պաշարման մեջ էր հայտ-նվել Արտագերս ամրոցը, որտեղ հերոսական դիմադրություն էին ցուցաբերում Փառանձեմ թա-գուհու գլխավորած տասնմեկ հազար ընտիր զորականները: Թագուհին հույս ուներ, որ օգնու-թյան նպատակով կայսրություն մեկնած իր որդին` Պապը, շուտով կվերադառնա հռոմեական օգնական ուժով։ Երկարատև պաշարման հետևանքով սկված համաճարակը, սովը և անընդմեջ կռիվները հյուծում են Արտագերսի պաշտպաններին: Պարսիկ զավթիչները, ներխուժելով ամրոց, ոչնչացնում են ողջ մնացածներին, իսկ Փառանձեմին՝ խոշտանգելով սպանում: Այդ ընթացքում Մերուժան Արծրունին և նրան Արտագերս միացած Վահան Մամիկոնյանն ավերածություններ էին գործում, ատրուշաններ կառուցում և ժողովրդին բռնի կերպով պարտադրում մազդեզական կրոնը: Ուրացյալ Վահանին սպանում է նրա որդին` Սամվել Մամիկոնյանը։
ՊԱՊ ԹԱԳԱՎՈՐ
Հռոմեական օգնական զորքով Պապը վերադառնում է և հաստատվում հայոց գահին (370–374 թթ.): Հայոց զորավար Մուշեղ Մամիկոնյանը երկիրը մաքրում է թշնամու զորքերից և լուծում Արշակ արքայի և իր հոր` Վասակ սպարապետի վրեժը։ Մուշեղը դառնում է սպա-րապետ, վերականգնում երկրի սահմանները` Ուրմիայից հարավ գտնվող Գանձակ Շահաս-տանով, իսկ հյուսիսում` Մեծ Հայքի և Վիրքի միջև` Կուր գետով: Մուշեղ զորավարը քանդում է նորակառույց մազդեզական ատրուշանները: Երկրում վերաշինվում են ավերված բնակավայ-րերը, նորոգվում եկեղեցիները, զարգանում է տնտեսությունը: 370 թ. Մուշեղը 40 հազար զորականներով Հայաստանի հարավային սահմանագլխին ջախջախում է պարսից զորքը: Պարսից հրամանատարներից շատերը ձերբակալվում են և Մուշեղի հրամանով մահապատժի ենթարկվում: Մուշեղի ձեռքն են ընկնում պարսից արքայական գանձարանը և կանայք, որոնք նրա հրամանով ազատ են արձակվում: Զայրացած թագավորը հանդիմանում է Մուշեղին, որ նա անհարկի մեծահոգաբար էր վարվել իր մոր դահճի` Շապուհի նկատմամբ` ազատելով պարսից արքայի կանանոցը: 371 թ. տեղի է ունենում Ձիրավի վճռական ճակատամարտը։ Պապ թագավորի հրամանով հայոց զորքերը, հռոմեական զորաջոկատի հետ միավորված, բանակ էին դրել Այրարատ նահանգի Բագրևանդ գավառի Ձիրավի դաշտում: Հայոց ավելի քան 90 հազարանոց զորքի հրամանատարը Մուշեղ սպարապետն էր: Պապ թագավորը և Ներսես կաթողիկոսը բարձրացել էին Նպատ լեռը՝ 24 այնտեղից հետևելու ճակատամարտին: Կաթողիկոսի բարեխոսությամբ Պապի զայրույթը փարատվում է Մուշեղի նկատմամբ: Լուսադեմին սկսվում է ճակատամարտը: Ներսես կաթողիկոսը, բազուկները տարածած, աղոթում էր Նպատ լեռան գագաթին: Հայոց զորքերը հաջողությամբ գրոհում են պարսիկների վրա: Հակառակորդը ջախջախվում և փախչում է մարտադաշտից։ Հաղթանակը կատարյալ էր: Դավաճան Մերուժանը գերի է ընկնում: Ասպետ Սմբատ Բագրատունին նրան մահապատժի է ենթարկում: Հաղթանակից հետո Պապ թագավորը և Մուշեղ սպարապետը զբաղվում են Հայոց թագավորության հզորության ամրապնդմամբ: Պապի բարեփոխումների շնորհիվ հայոց բա-նակի թիվը հասնում է մոտ 100 հազարի: Հոգևորականների հարազատներին պարտադրվում է պետական և զինվորական ծառայություն կատարել: Եկեղեցական հողատիրությունը կրճատ-վում է: Պապի անկախ քաղաքականությանը դեմ էր Հռոմեական կայսրությունը: 373 թ. հռո-մեական կայսեր հրամանով խնջույքի ժամանակ Պապին դավադրաբար սպանում են: Հռո-մեացի պատմիչ Ամմիանոսը խստորեն դատապարտել է Հռոմի այդ նենգ քայլը հայոց արքայի նկատմաբ: Պապին հաջորդած իր ազգականը` Վարազդատը (374–378 թթ.), հայտնի էր որ-պես օլիմպիական խաղերի հաղթող, երիտասարդ էր և հայտնի էր որպես օլիմպիական խա-ղերի հաղթող, երիտասարդ էր և Մեծ Հայքի թագավորության պաշտպանության և կառավար-ման գործն իրականացնում էր Մուշեղ սպարապետի խորհուրդներով: Իսկ նրան հաջորդած Պապի որդիների` Արշակ III–ի ու նրան գահակից Վաղարշակի խնամակալը սպարապետ Մանվել Մամիկոնյանն էր:
Տնային
73. 106o :
74. ա) ∠1 = ∠3 = 63o , ∠4 = 117o , բ) ∠1 = 43o 27°, ∠2 = ∠4 = 136o 33°:
75. ա) 57o , 57o , 123o , 123o , բ) 40o , 40o , 140o , 140o :
76. գ) ∠2 = ∠4 = 110o ,∠1 = ∠3 = 70o , բ) ∠1 = ∠3 = 45o , ∠2 = ∠4 = 135o , գ) ∠1 = ∠3 = 75o , ∠2 = ∠4 = 105o :
Թարգմանություն Անգլիա
А́нглия (англ. England [ˈɪŋɡlənd]) — административно-политическая часть[3] Соединённого Королевства Великобритании и Северной Ирландии. Население Англии составляет 84 % от общего числа населения Великобритании. Столица — Лондон, крупнейший город Соединённого Королевства.
Англия стала объединением некогда враждовавших королевств в 927 году и названа по имени древнегерманского племени англов, обосновавшегося на острове Великобритания в V—VI веках.
Англия — место происхождения английского языка и Англиканской церкви, а английское законодательство формирует основу юридических систем многих стран мира; кроме того, Лондон был центром Британской империи, а страна — местом возникновения Промышленной революции. Англия была первой промышленно развитой страной, а также страной с парламентской демократией, конституционные, правительственные и юридические новшества которой были переняты другими нациями и государствами.
Королевство Англия, включая княжество Уэльс, являлось отдельным государством до 1 мая 1707 года, когда объединилось с Королевством Шотландия в Королевство Великобритания.
Անգլիա (Մեծ Բրիտանիա), Մեծ Բրիտանիայի և Հյուսիսային Իռլանդիայի Միացյալ Թագավորության վարչական-քաղաքական մաս է:Անգլիայի բնակչությունը կազմում է Մեծ Բրիտանիայի բնակչության 84% -ը: Մայրաքաղաքը Լոնդոնն է, Միացյալ Թագավորության ամենամեծ քաղաքը:
Անգլիան դարձավ միանգամից պատերազմող թագավորությունների միություն 927-ին և կոչվեց 5-րդ դարերի Մեծ Բրիտանիայի կղզու վրա տեղակայված Անգլեսի հնագույն գերմանական ցեղին:
Անգլիան անգլերեն լեզվի և Անգլիկան եկեղեցու ծագման տեղն է, և անգլերեն օրենքը ձեւավորում է աշխարհի շատ երկրների իրավական համակարգերի հիմքը, Բացի այդ, Լոնդոնը Բրիտանական կայսրության կենտրոնն էր, իսկ երկիրը `արդյունաբերական հեղափոխության կայքը: Անգլիան առաջին արդյունաբերական երկիրն էր, ինչպես նաեւ խորհրդարանական ժողովրդավարությամբ երկիրը, սահմանադրական, կառավարական եւ իրավական նորարարությունները, որոնք ընդունվել են այլ պետությունների եւ պետությունների կողմից:
Անգլիայի Թագավորությունը, այդ թվում `Ուելսի իշխանությունը, առանձին պետություն էր մինչեւ 1707թ. Մայիսի 1-ին, երբ միավորված է Մեծ Բրիտանիայի Թագավորությունում Շոտլանդիայի Թագավորության հետ:
Домашняя работа
- Найдите информацию о самых необычных, интересных, красивых домах, зданиях. Подготовьте презентации, устный рассказ об особенностях, истории выбранного дома/здания.
Дом Винчестеров
В 1884 году дом был построен Сарой Винчестер (Локвуд Парди) вдовой Уильяма Винчестера, сына Оливера Винчестера, изобретателя знаменитой винтовки. По слухам, после смерти своего мужа Сара была на аудиенции у медиума в Бостоне, который «пообщался с духом её покойного мужа». Дух усопшего якобы сообщил, что злоключения Сары (смерть единственной дочери вскоре после рождения, относительно ранняя смерть Уильяма) связаны с тем, что на семье лежит проклятие погибших от винтовки, созданной его отцом. Дабы избежать дальнейших проблем, женщина должна построить особый дом, в котором духи не смогут навредить ей. Следуя совету медиума, Сара построила дом на западном побережье. Будучи очень состоятельной женщиной, вдова вложила всё своё многомиллионное состояние в перестройку дома. При этом она не прибегала к услугам профессионалов, изменяя дом по собственным планам. Дом достигал семи этажей, однако после землетрясения в 1906 году три верхних этажа рухнули. Однако владелица продолжила работы, дом теперь стал четырёхэтажным, каким и остаётся до настоящего времени. На строительство ушли все средства Сары. После её смерти 5 сентября 1922 года, в сейфе были обнаружены только пряди волос её покойный дочери и мужа. В данном случае Дом Винчестеров считается страшным местом (в том смысле, что духи ещё бродят по этому особняку).
Дом устроен так, чтобы духи, преследовавшие Сару, запутались при попытках найти вдову.Дом многократно перестраивался. Поэтому здесь одна тупиковая дверь, которая открывается в стену, и лестница, упирающаяся в потолок. У Сары Винчестер был артрит, из-за этого коридоры в здании очень узкие, тем более, что вдова была миниатюрной и легко могла передвигаться по этому лабиринту. Часть дверей верхних этажей открываются наружу, во многих стенах есть потайные окна.Часто встречается число 13 — почти все лестницы имеют 13 ступеней, а во многих комнатах по 13 окон. Однако эти нововведения были сделаны после смерти Сары. В настоящее время в доме насчитывается около 160 комнат, 13 ванных, 6 кухонь, 40 лестниц. В комнатах 2000 дверей, 450 дверных проёмов, около 10000 окон (до наших дней сохранились витражные окна), 47 каминов и один душ.
- Вспомните правило чередования гласных в корне и вставьте на месте пропусков буквы -е-/-и-.
| собиру
постелить растереть натираю сдиру блестеть заблестать убиру вытираю |
натереть
вытереть запираю задираю разбираю расстилаю выдеру избирать приберет |
забираю
заберу подбираю блестящий блистающий умирать замереть собиратель вытерать |
HomeWork
Ջես Հեյ, նայեք այդ տղային:
Պիտ։ այո Եկեք նրան ձեռքը մատուցի, Դեբի
Դեբբի Ես չէ, դա իմ խնդիրն է: Թող իր հին մեքենան մղի:
Ջոել, լավ, ես պատրաստվում եմ օգնել նրան:
Պիտ։ Գալիս է! Մեկ, երկու, երեք հրում!
Ջես։ Վայ, հա ծանր է:
Ջոել։ Այո, դա այն է, շարժվում է, չնայած
Պիտ։ Մենք դա արեցինք:
Ջոել։ Բայց նա քշեց հեռավորության վրա: Եվ նա նույնիսկ չհասցրեց Շնորհակալություն:
Պիտ։ Հա ճիշտ է: Դա շատ գեղեցիկ չէ, դա է:
Դոբբի Տես: Ասացի քեզ! Դուք խելագար եք:
Ջես։ Ինչու:
Դոբի։ Օհ գալիս է Ջես-ում: Մարդը չէ
Ջեսս Մենք մեքենային հրել ենք նրան օգնելու համար, չենք լսել նրան, ասելով `« Շնորհակալություն »:
Սերգեյ Ալեքսանյան 